JIP LAAT ZE VLIEGEN

Om de dag krijgen Jip (en zijn zusje Janneke) een bordje zachtvoer. Beiden zijn ze er mega dol op. Wanneer je per ongeluk met iets tegen hun bordje stoot dan vliegen zij in volle vaart naar dat geluid. Ook al zijn ze drie terrassen verder, dat geluid draagt blijkbaar ver. Om diezelfde reden is het een uitstekende manier om ze binnen te krijgen, wanneer je weg moet.

De eerste keer was ik natuurlijk benieuwd hoe ze er op zouden reageren, nou dat heb ik geweten. De bordjes zette ik op het aanrecht en nog voor ik het blikje in mijn hand nam was Jip er ook. Zie dan nog maar eens twee porties te verdelen. Als hij de kans krijgt hapt hij het van de lepel of graait uit het blikje al voor ’t in een bakje zit. Ik was al gewaarschuwd om de portie van z’n zusje achter een andere deur te geven, want deze schrokop werkt alles bloedsnel naar binnen, nog voor z’n zusje de kans krijgt. Met kunst en vliegwerk lukt het me zowaar zonder hem echt te laten ‘stelen’ om de porties in de bordjes te krijgen. Ik zorg dat zijn aandacht op het bordje in mijn hand is en hij volgt meteen naar de grond. Echter voor ik het neer kan zetten geeft ie met zijn poot een graai en is mijn grip maar net stevig genoeg om niet de inhoud door de keuken te lanceren.

Nu snel Janneke laten volgen naar het halletje en haar bordje daar neerzetten. Pfoe, net haastig genoeg, ik sluit de deur precies voor zijn neus. Zo rap kan hij het zijne toch onmogelijk op hebben. Daar vergis ik me in. Behalve echt brandschoon likken is het echt al op. Terwijl ik wacht tot zijn zusje aan de andere kant klaar is kijkt Jip mij aan alsof hij nog niets gehad heeft. Dan doe ik de deur weer open en hij vliegt naar het andere lege bordje, likt er toch nog wat uit en snel weer terug naar het zijne om alsnog brandschoon te likken. Echt alles is op en ik buk om ook zijn bordje op te pakken. Met een hoop gekletter laat hij beide bordjes vliegen. In mijn hand … dat betekent eten, dus híerrrr met die bordjes graai/mep. Zelf schrik ik van de klereherrie die zo’n met gekletter neerkomend metalen schaaltje veroorzaakt. En twee tegelijk is echt kabaal. Hij is zelfs niet een klein beetje onder de indruk.

M’n lesje geleerd manoeuvreer ik ze naar buiten en was de bordjes schoon. Mauw klinkt het achter de deur. Mauw, mauw, mauhauw!

Dat doen we de volgende keer helemaal anders. Buitendeur even dicht voor ik ook maar naar een bordje wijs. Zo laat ik me niet meer verrassen denk ik … totdat … het drinkwater aan verversing toe is. Ook nu een onverwachtse BOINK tegen mijn pols. In een ander leven was ie vast piloot hij is dol op vliegen. Zucht!