Selecteer een pagina

Gespreid bedje

KOM NAAR BED DAN

Tommie heeft zo zijn vaste ritmes. Wanneer ik vroeg genoeg ben ligt hij nog binnen te slapen. De eerste dagen is dat op een stoel onder tafel. Niet iedere dag dezelfde, want stel je voor dat ik gelijk weet waar hij is. Zijn stiefbroer Zwartje komt mij standaard uit zichzelf begroeten, maar Tommie houdt zich stil tot ik hem gevonden heb. Blijkbaar is ie een beetje stijf geworden van het op de stoel liggen. Fijn uitrekken dan maar, blik op nergens, spieren zo gestrekt dat ie op zijn teentjes staat en ook z’n haren even helemaal bol. Dan flink schudden, nog net staande houden en weer gaan zitten. Héhé wat zal hij eens gaan doen. Geaaid worden en koppie kroelen beginnen we mee tot hij zich realiseert dat ik ook degene ben die de bordjes komt vullen. Terwijl hij zich tegoed doet aan nog overgebleven brokjes vul ik een bordje met zacht voer. Zodra ik het neerzet wisselt hij de brokjes in voor het nieuwe schaaltje. De saus, dat is wat hij lekker vindt. Het vlees (of de vis) blijft wat hem betreft over, maar doe saus hmmmm wordt compleet afgelebberd. Hij smakt zo erg dat ik bijna denk dat toch alles opgegeten wordt. Maar nee zodra de saus er af is wordt er nog wat van de harde brokjes gegeten die ik zojuist aanvulde. Tijd om buiten op de tuintafel smoeltje te wassen en dan de buurt in.

Na een paar dagen ligt hij ’s morgens niet op één van de stoelen. De bordjes zijn leeg en alleen Zwartje begroet mij. Dan is ie vast al de wijk in. Wel vaker komt hij iets later alsnog binnen omdat hij me gehoord heeft. Vandaag komt hij niet, ook niet na geroepen te zijn. Ik loop de trap op om te checken of hij boven is. Zal niet de eerste keer zijn dat ie mij laat roepen en geen reactie geeft. En ja hoor daar zit hij, bovenaan de trap. Hij kijkt niet naar mij, maar naar de slaapkamer en naarmate ik dichterbij kom loopt hij mij voor naar het bed. Duidelijk, het is tijd dat de baasjes thuis komen. Alleen slapen is maar eventjes leuk. Terwijl ik op het bed ben gaan zitten draait hij rondjes langs mijn rug en kopt superharde kopjes tegen mijn uitgestoken hand. Vervolgens krult hij zich in mijn armen terwijl ik op m’n knieën voor het bed ben gaan zitten. Losse haren in m’n gezicht die ik met mijn hand wegveeg en hij doet er een veeg met zijn lijf achteraan. Wat dacht ik wel om die hand terug te nemen. Dat kan niet hoor, gedurende bedtijd zijn alle handen voor Tommie.

Zo kroelen we een poosje tot mijn been slaapt en ik weer opsta. Samen gaan we naar beneden waar hij de saus van het voer likt, nog een aai haalt en op pad gaat.

Bij vertrek is hij met Zwartje in een hoop zand op de parkeerplaats aan het rollen. Nu maar hopen dat ie morgen weer gewoon op een stoel ligt, die ‘zandbak’ vinden de baasjes bij thuiskomst liever niet in bed.