Kattenharen wat doe je er aan?

door Lette | nov 10, 2017 | Gezondheid, Persoonlijk

10 tips om kattenharen te verwijderen

Stofzuigen

Met de stofzuiger kun je losse haren goed opzuigen. Vooral vlokken die op harde ondergronden dwarrelen ben je meteen kwijt. Van stoffen zetels wordt het gelijk een stuk lastiger wanneer er al iemand op is gaan zitten. Dan wringen die haren zich in de stof en moet je echt borstelen om ze los te krijgen. Hoe beter bijgehouden hoe makkelijker dit gaat. Zitten de haren al vast? Strooi en wrijf dan een beetje baking powder op dat vlak. Het poeder zorgt dat de haren weer losser zitten en extra voordeel is dat het ook geuren absorbeert.

Vochtige hand of vochtige zeem

Met een vochtige hand (of zeemleren lap) kleven die haren een beetje vanwege dat vocht en veeg je ze gemakkelijk mee van kleding of stoffen ondergronden. Ook hier geldt weer des te eerder je het verwijderd hoe makkelijker dat gaat.

Rubberen (afwas)handschoen

Omdat rubber een beetje stroef is blijven haren hier een beetje aan ‘kleven’ Één kant op vegen met de handschoen en de haren komen mee.

Plakroller (of plakband)

Iets wat plakt blijven de haren makkelijk op zitten. Er zijn speciale plakrollertjes voor kleding (ook geschikt voor de bank), maar met een stukje plakband werkt ook prima. Al schiet dat laatste met grotere oppervlakken natuurlijk niet op.

Opgeblazen ballon

Een ballon is statisch en trekt behalve stof maar ook haren aan. Zeker als je ‘m even ‘opwrijft’ vliegen de haren er als vanzelf heen als het dichtbij genoeg is. De meeste katten zijn bang voor ballonnen waardoor ze bijvoorbeeld niet meer op het aanrecht springen wanneer je vooraan een opgeblazen ballon plakt.

Droog schuursponsje

Met de ruwe kant van een schuursponsje borstel je gemakkelijk haren mee uit kleding of de zetel. Al zou ik dit niet gebruiken op bv een mohair trui.

Droge rubberen raamwisser

Omdat zetels grotere strakgespannen oppervlakken zijn kun je daar ook met de raamwisser over ’trekken’ De haren die meekomen veeg je dan eenvoudig bij elkaar.

In de droger

Ook in de droger is er statische elektriciteit. De haren op je kleding of kussensloop vliegen als vanzelf het opvangbakje in.

Je kat op voorhand borstelen en kammen

Vooral wanner je kat lange haren heeft, maar ook bij kortharigen helpt het zeker om je kat regelmatig (niet vaker als 1x per week) goed te borstelen. Niet alleen voorkomt het die losse haren in je huis, je helpt er ook de kat mee dat die minder haren binnen krijgt. Daarnaast is het ook nog eens goed voor de bloedsomloop en voorkom (of verhelp) je klitten in de vacht.

Spons in panty in wasmachine

Heb je een oude panty, knip een stuk (maatje sok) los en knoop die dan dicht met een spons daarin. Tijdens de was zal dit de losse haren aantrekken en er zo voor zorgen dat je kleding of beddengoed er minder behaard weer uitgehaald kan worden.

Heb je zelf nog een tip die hier niet bij staat, plaats die dan gerust in een reactie hier onder.

Het ontdooien van Odin

door Lette | sep 1, 2017 | Oppas katjes

ODIN IS ER EVEN NIET

Ik heb me laten vertellen dat Odin van eten en kroelen houdt, maar bij mijn eerste bezoekje ligt hij plat op zijn kleedje. Kijkt absoluut niet naar mij en doet overduidelijk zijn best om er níet te zijn. Doodsbenauwd is ie van me en wanneer ik hem even met rust laat door in de keuken zijn bordje te vullen is ie ‘kwijt’ bij terugkomst. Omdat ik allang gezien had dat hij waarschijnlijk zou vluchten had ik de kamerdeur achter mij gesloten en moest hij hier dus nog zijn. Langzaam inspecteer ik mogelijke schuilplekjes. Achter het tv-meubel, achter het gordijn, op de stoelen onder tafel, misschien toch al achter de wasmachine in de keuken, maar nee daar is ie allemaal niet. Ik ga op mijn buik op de vloer liggen en zie een stukje staart onder de hoes van de luie stoel. Dan schuif ik naar waar zijn voorkant moet zijn en til de hoes een stukje op. Twee gitzwarte oogjes kijken mij aan onder doorlopend geslik zie ik hem denken … ik ben er niet … ik ben er niet … ik ben er niet! Zij ziet mij niet!

Ik laat de hoes weer zakken, haal een paar brokjes uit zijn bordje en leg een spoortje, van voor zijn neus tot aan de eettafel. Zelf ga ik stilletjes op de bank aan de andere kant van de kamer zitten. Binnen vijf minuten volgt hij het spoor brokjes. Zodra we elkaar weer kunnen zien zeg ik zijn naam en als hij kijkt steek ik mijn hand uit. Meteen gaat hij knorren en een beetje weifelend komt hij wel naar mijn hand. Hij laat zijn wang kroelen en knort nog wat harder. Toch nog steeds erg spannend slikt hij nog ’s een paar keer extra. Dan gaat hij in sluiphouding naar de keuken en hoor ik hem bij zijn bordje. Zachtjes sta ik op, niet zacht genoeg, want hij vliegt vanuit de keuken onder de eettafel. Okay ik ga wel weer zitten. Wanneer ik met zijn baasje zit te appen staat hij ineens naast me op de bank tegen m’n hand aan te duwen. Het ijs is gebroken er kan gekroeld worden. Nog wel in slow-motion, maar wat vindt ie het lekker.

De volgende dagen kruipt hij onder zijn veilige stoel zodra ik de sleutel in het slot steek, maar is er alweer onder vandaan voor ik mijn tas op tafel zet. Grappig is dat hij nooit aan de voorkant onder de stoel vandaan komt, maar steeds plots verschijnt tussen stoel en muur. Alsof ik dan niet weet dat hij daar zat. Haha!

Nu hij met mij op zijn gemak is, is hij een relaxte kat. Wassen gaat nogal warrig met hier en daar een poets, daarbij draait hij zich in de onmogelijkste bochten om uiteindelijk in een beetje een hanghouding op de bank in de rondte te kijken. Meestal zit hij net binnen aanraakafstand en als ik dan een poot of stukje staart beroer komt hij overeind om meer kroel te halen. Een uitgebreide borstelbeurt was helemaal feest. Niet over z’n buik, maar rug en zijkanten draait hij afwisselend voor. Lekker hoor als die dikke jas weer een beetje uitgedund is. Nu kunnen we ook weer knuffelen zonder een wolk dwarrelende losse haren.

De speeltjes in huis liggen telkens ergens anders. Hij speelt er dus duidelijk ook in zijn eentje mee. Het leukst vindt hij de hengel met ’t balletje. Zachtjes raak ik met het balletje zijn kop aan en hij graait er op los. Al snel ligt hij op zijn rug met alle poten in de lucht. Af en toe is hij afgeleid door passerende fietsers of bootjes die wat luidruchtig voorbij varen. Na een kwartiertje ploft hij op de bank, genoeg gespeeld, tijd voor kroelen. Heerlijk (ook voor hemzelf) dat hij niet bang meer is.

Luna

door Lette | aug 3, 2017 | Oppas katjes

LUNA GEZELLIGHEIDSPOES

Mijn fiets zet ik in de voortuin en zodra ik een paar stappen dichterbij kom zie ik haar op de bank reikhalzend naar mij kijken, Maar vandaag is de bank leeg, ze had allang gehoord dat ik het was en stond al in het halletje. Met haar knorretje op volle toeren draait ze om me heen. Mijn krakende natte regenpak maakt haar niks uit. Ze is dan ook wel wat gewend, want in het dagelijks leven woont hier een gezin met twee jonge kinderen vol energie. Waar deze watervlugge speelse poes een fijn plekje heeft veroverd.

Eenmaal binnen op de bank loopt ze over me heen, krijg ik een nat neusje langs mijn neus wanneer ik haar een kusje op d’r voorhoofd geef en wordt er volop aan mijn handen (en als ze kans krijgt ook m’n gezicht) gelikt. Onderwijl kroel ik wangetjes, aai ik haar zijkant en over haar rug strijk ik helemaal door tot aan het puntje van haar staart. Dan is ze alweer omgedraaid en duwt haar kopje in mijn hand voor nog zo’n aairondje. Ze kan er geen genoeg van krijgen.

Na al dat aaien is het tijd voor spelen. Ik krabbel met mijn vingers aan haar sisalpaal, in een paar zijwaardse bokkensprongen is ze erbij en doet heftig mee. Dan rol ik een propje tussen de stoelen. Zigzaggend tussen de poten geeft ze het propje tikjes en heen en weer, Vanachter de stoel- en tafelpoten speelt ze kiekeboe en tikkertje tegelijk met het propje. Om zich vervolgens naast het propje te laten vallen en er alleen nog een beetje tegen te wrijven. Ik pak het propje, kraak ermee en meteen is ze weer alert. Ze loopt achter me aan het halletje in en zodra ik het propje naar boven, de trap op gooi, spurt ze er met twee treden tegelijk naartoe. Even is ze er zoet mee op de trap, neemt het propje in haar bekje en sjeest de trap af, langs mij heen in volle vaart de bank op. Daar laat ze het propje vallen, duwt het tussen de kussens en graait ernaar. Oeps … dat is met haar nageltjes geen goed idee. Ik diep het propje op en rol het weer onder de tafel. Haar maakt het weinig uit, zij kan overal spelen. We verplaatsen een paar keer heen en weer van de tafel naar de trap.

Hongerig gespeeld loopt ze naar haar bordje, die had ik nog niet gevuld en doe dat nu eerst. Ze valt er gelijk op aan en na de maaltijd komt ze zich op tafel poetsen. Als ze klaar is rolt ze zich eens lekker op in het hoekje van de bank. Ze zal heus nog wel het een en ander ondernemen als ik weg ben, maar dit plekje is favoriet om te dutten.

Slaap lekker Luna tot de volgende keer!

Chippen van je kat

door Lette | mei 31, 2017 | Gezondheid, Oppas katjes, Persoonlijk

Wat komt er bij het chippen kijken?

Waarom? Het hele jaar door, maar vooral gedurende de zomer worden er katten gevonden die ontsnapt en/of verdwaald zijn, ziek zijn of slachtoffer bij een ongeval zoals een aanrijding. Ben jij jouw kat kwijt dan zit je liever niet langer in onzekerheid en met een (geregistreerde) chip weten de hulpverleners jou meteen te vinden met juiste informatie over jouw kat. Laten chippen dus!

Hoe ziet het er uit? Niet iedere dierenarts gebruikt een verdoving. Persoonlijk vindt ik het vanwege de dikte van de naald wel zo prettig om mét verdoving te doen. Je herkent van de inentingen vast wel de naald van de rode spuit. Daar voelt je kat nagenoeg niets van. De groene injector heeft een duidelijk dikkere naald en wordt tot aan het groen onder de huid gestoken. In die open naaldschacht zit dan een kunststof (Biopolymeer) staafje waarin de chip (formaatje rijstkorrel) zit en die wordt onder onder de huid geïnjecteerd. Een gebruikelijke plek is op het linkerschouderblad of tussen de schouderbladen. Daar zie je verder niets meer van terug en kan alleen met de chiplezer nog herkent worden.

Wat kost het? Juni goedkoper? Het handigste is ’t chippen te combineren met een bezoekje waarvoor je toch al een afspraak hebt (of maakt). Voor alleen chippen zul je namelijk ook rekening moeten houden met de kosten voor een consult. In dat geval betaal je ong. €50 informeer naar het tarief bij jouw dierenarts. In de maand juni is er bij veel dierenartsen een actie waardoor het die maand goedkoper kan. Is je kat verzekerd dan worden de chipkosten vergoed, meestal niet het consult.

Waar laten doen? Komt jouw kat uit het asiel dan gaat hij/zij alleen met een nieuwe eigenaar mee als deze gechipt is. Schaf je een kitten aan bij een fokker dan is ie meestal ook al gechipt. Het nummer van de chip staat dan in het paspoort. In alle andere gevallen laat je het checken met de chiplezer bij ’t eerste bezoekje aan je dierenarts en regelen jullie dat wellicht meteen.

Marijke Helwegen legt namens Amivedi in onderstaand filmpje uit dat chippen echt een aanrader is.

Voordelen? Zodra jouw kat bij hulpinstanties komt kunnen ze jou al informeren. Je kat hoeft geen halsbandje te dragen en wordt door die chip nergens in belemmerd. Wordt er een kattenluikje gebruikt dan is het handig om er eentje aan te schaffen die alleen de chip van jouw kat(ten) toegang geeft. En zo zijn er ook voerbakjes die op chip zijn in te stellen zodat bij meer huisdieren niet een ander het dieetvoer (en eventuele medicatie) snaait of wellicht de kleine eter nog minder heeft omdat de grote eter (of de hond) alles op maakt.

Moet ik zelf nog wat doen? Wanneer je huisdier bij de vorige eigenaar al gechipt was dan wil je uiteraard dat jouw gegevens bekend zijn, mocht dat een keer nodig blijken. Om te controleren wat er over jouw kat geregistreerd staat vul je het chipnummer in op deze site Dier kwijt Hopelijk is je kat dan nog niet vermist. Als het niet klopt kun je via NDG deze gegevens aanpassen. Er staat aangegeven of er kosten zijn voor de mutatie die je wilt doorgeven. Als je kat van ná 1 april 2013 is heb je ook de ‘safe-code’ bij het chipnummer nodig om te mogen wijzigen.

ndg.nl | chipjedier.nl | chipnummer.nl | licg.nl |

Maak van je kat geen asielzoeker!

Met dank aan Dierenarts Bergh voor de informatie en de beschikbaarheid van materialen voor de foto’s.

Libelle voor het raam

door Lette | mei 27, 2017 | Oppas katjes

EEN LEVENDIGE LIBELLE

Het weer is warm en zonnig. En daardoor ook voor de binnenkat genieten. De ramen staan een stukje open voor wat frisse lucht en dan vliegt er ook wel eens een ‘zoemertje’ spontaan naar binnen. Mister H. ligt op zijn vaste plekje bovenaan de trap, zo houdt hij alles in de gaten. Ineens veert hij in twee sprongen de trap af. Zijn aandacht gericht op het raam. Ik hoor het ook, daar fladdert wat achter de luxaflex.

Via het krukje en de tafel beweegt hij langzaam naar de vensterbank. Daar past hij precies tussen de twee plantenbakken met stekjes. Maar daar zit die fladderaar natuurlijk niet, die zit een stukje verder, achter de plantenbak waar voor hem geen plek is. Voorzichtig steekt Mister H. zijn poot tussen de luxaflex en begint wat te graaien in de richting van het gefladder. Het is een libelle, en hoewel Mister H. niet bij hem kan, voelt ie wel het gewapper van die kattenpoot en de luxaflex. De libelle vlucht omhoog en Mister H. steekt zijn poot op steeds weer nieuwe plekjes tussen de luxaflex in de hoop de libelle te vangen. Wat langzaam en voorzichtig begon wordt nu steeds feller en daarbij uit het oog verliezend hoe smal die vensterbank wel is. Wanneer hij op z’n achterpoten staat en met beide voorpoten door de luxaflex hengelt gaat het mis. Teveel op het randje glipt hij er vanaf, gekletter van de luxaflex (die hij overigens niet vast pakt) en met een bonk staat hij nu op z’n achterpoten languit voor de vensterbank.

Zo helemaal kat eigen, alsof dat de bedoeling was, kijkt hij mij eens aan, gaat gewoon zitten en wast een poot. Nee hoor, helemaal niet geschrokken. M’n poot even wassen was precies het plan. Jaja! Ongeïnteresseerd loopt hij een paar passen weg van het raam om zich midden op de vloer in het zonnetje verder te wassen. De libelle hoor ik niet meer, ik trek de luxaflex op en hij lijkt nog compleet. Met m’n handen maak ik een kommetje en help ‘m weer het raam uit. Mister H. komt niet meehelpen maar is wel gestopt met wassen en slaat mij gade. Libelle weer buiten, luxaflex weer naar beneden. Over tot de orde van de dag.

Een bordje vullen met brokjes zorgt ook voor de benodigde eiwitten daar heeft Mister H. die libelle helemaal niet voor nodig. Tevreden knorrend strijkt hij langs mijn been op weg naar het eten.