EEN VAASJE MET GRASJES

Op de tafel staat een klein vaasje met grasjes en als binnenpoes vindt Bente gras op tafel onweerstaanbaar. Ze gaat er naast zitten en terwijl ze me aankijkt glijdt ze met haar neus langs een grasje. Niet alleen ruikt het heerlijk ’t veert ook zo leuk mee als ze het aanraakt of zelfs alleen maar uitademt met zo’n grasje voor haar neus. Zo zit ze wel een paar minuten tegen de grasjes aan te snuffelen en te duwen. Met een heel onschuldige blik doet ze net alsof dit alles is wat ze plan is. Maar ja, leer mij katten kennen. Gras is om aan te happen en te knagen en vaasjes … hoe klein ook, als er vocht in zit is het om van te drinken. Daar kan geen drinkbakje tegenop.

En ja hoor haar neus duikt tussen de grasjes het vaasje in. Gretig likt ze van het water. Dan is het tijd om ook het gras te proeven. Hap … knaag … knaag … en nog ’s hap! Zou een ander grasje lekkerder zijn? Zo worden er een drietal grasjes getest en is het toch niet zo lekker dat ze er verder mee gaat. Om zich niet te laten kennen blijft ze er nog even gewoon naast zitten en vindt het dan tijd om gewoon brokjes uit haar eigen bordje te gaan eten.

Nu maar hopen dat ze van dit beetje gras niet moet spugen.