Ik zag haar niet op de vensterbank liggen, maar ze heeft me wel opgemerkt bij het binnenkomen, want ik hoor haar al roepen. Vol enthousiasme stort ze zich tegen mijn benen zodra ze me ziet. Eerst maar even kroelen dan. Ze wrijft haar wangen in mijn handen en zet het op een knorren. Na een paar minuutjes sta ik op om Birna’s eten vast uit de koelkast te pakken. Ondertussen is zij door het dolle, ze sjeest door de woonkamer, over de bank … achter de bank … tegen de schuifpui … onder de gordijnen door en hup over de tafel. In de veroorzaakte wervelwind ligt de orchidee nu naast z’n vaasje, maar de bank is alweer aan de beurt en zo rent ze zeker drie rondjes voor ik de orchidee weer veilig in ’t vaasje terug kan zetten. Zij ploft met een diepe zucht languit voor de schuifpui. Haar neusje in de frisse lucht voor de openstaande kier.

De rust is van korte duur. Een paar brutale musjes strijken een meter voor haar neer op het gras. Haar hele houding in de aanval. Met ‘dansende achterpootjes’ kwettert ze minstens zo hard als de musjes. Als even later de musjes opvliegen duikt Birna ineen … klaar voor de sprong’ en wég zijn de musjes. Opnieuw ploft ze languit op de vloer en slaat mij gade.

De voerbak is schoon en gevuld en nu die superleuke waterbak verversen. Het is een bak die het water rondpompt waarbij het over een stenen bol weer terugstroomt de bak in. Zodra ik ‘m weer neerzet likt ze gretig de bol af.

De vloer ligt bezaaid met kleine speeltjes (balletjes, muisjes) en een pen die ze ergens opgeduikeld heeft. Alleen haar favoriete speeltje moet ik even pakken. Er zit een belletje aan en ze is meteen alert. Het lijkt op een vishengel met aan een elastische draad een soort stoffen spin. Ze moet en zal die spin hebben! Zelf kan ik redelijk lui met die hengel zwaaien en zij springt en graait naar de spin. Af en toe verovert ze ‘m.

Aanhankelijk vleit ze zich op mijn schoot en dirigeert mijn handen over haar lijf. Het knorren bereikt een hoogtepunt. Haar oogjes sluit ze en het kronkelen stopt. Moegespeeld en tevreden valt ze in slaap. Haar wegleggen op het kussen gaat niet ongemerkt, maar al snel is ze weer in dromenland. Dat eten vind ze later wel, vandaag was het immers ook leeg.

Dag Birna morgen kom ik weer met je spelen.