SCHUCHTER & SPEELS
Met Tilly had ik al kennis gemaakt toen de baasjes thuis waren, maar nu ik onverwachts alleen in huis binnen kwam was ze nergens te bekennen. Haar broer stond al achter de binnendeur en vond gezelschap een goed idee. Na even met hem gekroeld te hebben kwam zij nog niet tevoorschijn.
Samen met broer deed ik een rondje door de woning. Had haar op bed verwacht, maar nee. Hier en daar verplaatste ik een stoel of een doosje, maar vond haar niet. Niet alle brokjes in het bordje waren al op en waarschijnlijk was ze nog krols, toch maar proberen of het geurige natvoer haar zou lokken. Broer viel er al op aan, maar zij was nog nergens te bekennen. Klaar voor nog een zoekrondje zie ik haar ineens bovenaan de trap naar me kijken. Waar was je nou? Kom snel anders zijn er strakjes alleen nog droge brokjes over.
Alsof ze het verstond kwam ze op een drafje naar beneden en smikkelde lekker mee met het verse eten dat er voor beiden stond.
Terwijl zij eten schep ik de bak uit. Zodra we beiden klaar zijn was ik hun bordje af en en gebruiken zij gelijk de bak, want iedereen moet natuurlijk wel weten dat dit hun bak is. Dat is duidelijker als ie niet schoon geschept er bij staat.
Tijd om te spelen, ze zit in de tunnel. Ik hoor haar spelen met iets, wat natuurlijk meteen gestaakt wordt zodra ik mijn hoofd voor de tunnel steek. Met de speelhengel lok ik haar in het zicht. Ondersteboven graaiend naar het speeltje om vervolgens vliegensvlug met een reuzensprong er achteraan de klimpaal door te roetsjen. Zo spelen we een poosje totdat haar broer het overneemt en zij met gevouwen pootjes vanuit een mandje op krabpaal de boel volgt. Na haar krolse dagen zal ze wel moe zijn en lekker gaan slapen, waar? … misschien wel op hetzelfde plekje als toen ik haar bij binnenkomst niet kon vinden. Binnenkort als haar baasje een paar daagjes thuis is wordt ze gesteriliseerd en kan ze net als haar broer die al wel geholpen is die lastige hormoonperiodes vaarwel zeggen.