LUNA GEZELLIGHEIDSPOES

Mijn fiets zet ik in de voortuin en zodra ik een paar stappen dichterbij kom zie ik haar op de bank reikhalzend naar mij kijken, Maar vandaag is de bank leeg, ze had allang gehoord dat ik het was en stond al in het halletje. Met haar knorretje op volle toeren draait ze om me heen. Mijn krakende natte regenpak maakt haar niks uit. Ze is dan ook wel wat gewend, want in het dagelijks leven woont hier een gezin met twee jonge kinderen vol energie. Waar deze watervlugge speelse poes een fijn plekje heeft veroverd.

Eenmaal binnen op de bank loopt ze over me heen, krijg ik een nat neusje langs mijn neus wanneer ik haar een kusje op d’r voorhoofd geef en wordt er volop aan mijn handen (en als ze kans krijgt ook m’n gezicht) gelikt. Onderwijl kroel ik wangetjes, aai ik haar zijkant en over haar rug strijk ik helemaal door tot aan het puntje van haar staart. Dan is ze alweer omgedraaid en duwt haar kopje in mijn hand voor nog zo’n aairondje. Ze kan er geen genoeg van krijgen.

Na al dat aaien is het tijd voor spelen. Ik krabbel met mijn vingers aan haar sisalpaal, in een paar zijwaardse bokkensprongen is ze erbij en doet heftig mee. Dan rol ik een propje tussen de stoelen. Zigzaggend tussen de poten geeft ze het propje tikjes en heen en weer, Vanachter de stoel- en tafelpoten speelt ze kiekeboe en tikkertje tegelijk met het propje. Om zich vervolgens naast het propje te laten vallen en er alleen nog een beetje tegen te wrijven. Ik pak het propje, kraak ermee en meteen is ze weer alert. Ze loopt achter me aan het halletje in en zodra ik het propje naar boven, de trap op gooi, spurt ze er met twee treden tegelijk naartoe. Even is ze er zoet mee op de trap, neemt het propje in haar bekje en sjeest de trap af, langs mij heen in volle vaart de bank op. Daar laat ze het propje vallen, duwt het tussen de kussens en graait ernaar. Oeps … dat is met haar nageltjes geen goed idee. Ik diep het propje op en rol het weer onder de tafel. Haar maakt het weinig uit, zij kan overal spelen. We verplaatsen een paar keer heen en weer van de tafel naar de trap.

Hongerig gespeeld loopt ze naar haar bordje, die had ik nog niet gevuld en doe dat nu eerst. Ze valt er gelijk op aan en na de maaltijd komt ze zich op tafel poetsen. Als ze klaar is rolt ze zich eens lekker op in het hoekje van de bank. Ze zal heus nog wel het een en ander ondernemen als ik weg ben, maar dit plekje is favoriet om te dutten.

Slaap lekker Luna tot de volgende keer!